Czym jest nerwica lękowa?

Każdy z nas miewa gorsze dni, szczególnie w takim okresie jak jesień. Poczucie smutku i stresu przez jakiś okres czasu, nie powinno być czymś niepokojącym. Gorzej jednak kiedy taki nastrój się wydłuża i przeobraża się w nerwicę lękową.

Jeżeli doświadczasz ataków paniki, myśli obsesyjnych, nieprzepracowanych myśli albo obezwładniające fobie, możesz doświadczać nerwicy lękowej. Zalecana jest wtedy konsultacja z psychologiem bądź lekarzem.

Nerwica lękowa – Objawy

Nerwica lękowa na początku objawia się w naszym życiu prywatnym i zawodowym. Wpływa na pogorszenie relacji międzyludzkich z najbliższymi, na funkcjonowanie w pracy bądź szkole. Na szczęście, są sposoby, aby radzić sobie z tym zaburzeniem

.

W niektórych przypadkach skutecznym sposobem jest przyjmowanie leków. Czasami jednak same leki nie wystarczają i wtedy zalecana jest terapia psychologiczna. W połączeniu z lekami bądź także bez nich, jest ona niezwykle efektywną metodą walczenia z nerwicą lekową.

Nerwica lękowa występuję u dorosłych, a także u dzieci. Badania Krajowego Instytutu Zdrowia Psychicznego wskazują na to, że 18% dorosłych społeczeństwa amerykańskiego i 25% młodzieży od 13 do 18 lat, doświadcza różnych lęków. Jednakże, tylko 4% dorosłych i 6% młodzieży ma stwierdzoną nerwicę lękową.

Typy zaburzeń lękowych

Uogólnione zaburzenie lękowe – Przewlekłe, wolno płynące, bezprzedmiotowe stany niepokoju i poczucia zagrożenia, które nie ulegają zmianie co najmniej przez 6 miesięcy. Osoby z tym zaburzeniem martwią się np.: problemami zdrowotnymi, finansami, poczuciem strachu, że zaraz coś złego się wydarzy. Objawy tego stanu to: niepokój, drażliwość, napięcie mięśni, przyspieszenie akcji serca, zaburzenia układu pokarmowego i moczowo-płciowego, problemy z koncentracją, problemy ze spaniem.

Zespół lęku panicznego – Charakteryzuje się powtarzającymi się atakami paniki, które obejmują objawy takie jak: pocenie się, drżenie, duszność lub uczucie dławienia, przyspieszone bicie serca oraz uczucie strachu. Takie ataki bardzo często zdarzają się nagle, bez żadnego ostrzeżenia. Przez to, często osoby doświadczające tego zaburzenia obawiają się następnego epizodu paniki co powoduje ograniczenia w ich codziennym funkcjonowaniu.

Fobie – Jest to nasilony strach przed jakimiś rzeczami bądź stworzeniami (np. pająkami- arachnofobia) oraz sytuacjami ( np. lęk wysokości, lęk przed lataniem samolotami), które są intruzywne i nie pozwalają na normalne funkcjonowanie.

Fobia społeczna – Ludzie doświadczający tego zaburzenia boją się sytuacji społecznych, w których mogą zostać osądzeni bądź zawstydzeni. Lęk dotyczący kontaktów z innymi ludźmi powoduje znaczne ograniczenia życiowe u osób z tym zaburzeniem. Takie osoby często unikają sytuacji społecznych, czują się zestresowane parę dni przed spotkaniem towarzyskim, pocą się, czasami miewają nudności podczas spotkań w środowisku społecznym.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne – Jest to występowanie nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć. Próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem. Na przykład jest to wymuszone i częste mycie rąk w odpowiedzi na obawy przed zarazkami.

Zespół stresu pourazowego – Zaburzenie psychiczne będące formą reakcji na skrajnie stresujące wydarzenie (traumę), które przekracza zdolności danej osoby do radzenia sobie i adaptacji. Objawy to np.: koszmary, przerażające myśli i przebłyski traumy.

Zdanie psychologów na temat zaburzeń lękowych

Z tego powodu, że istnieje wiele odmian zaburzeń lękowych, badania sugerują , że większość z nich wywodzi się z podobnych procesów. Tacy pacjenci najczęściej czują się przytłoczeni swoimi emocjami i zazwyczaj wykształca się u nich negatywna reakcja na te odczucia i sytuacje.

Najczęściej ludzie próbują radzić sobie z tymi negatywnymi reakcjami poprzez unikanie danych sytuacji bądź doświadczeń, które powodują u nich niepokój. Niestety, takie postępowanie może faktycznie wzmacniać ten stan.